Gönül Şiiri - Serdal İnce

gönül yordun beni peşinden
hele durda bir nefes alayım
yenildim her bir seferinden
dur biraz mevzide kalayım

sayende yıkık bin parçayım
dur biraz kendimi toplayım
gittiğin kapılarda horlandım
dönde eş dost içine çıkayım

gitme ayrı düşersin benden
birde yalnızlığıma yanmayım
gayrı hayır yok sana benden
yakamı bırak artık kurtulayım

bitsin sonu gelsin ihtiraslarının
bir yer dur kalmadı dermanım
bitmedimi çevirdiğin dolapların
gücüm kalmadı yıkılıp kalacağım

her aşkta bittim çaresiz kaldım
hele durda huzur rahat bulayım
sevda yollarında cananı ararken
canım bedenime dargın yaşadım