Gönül Şiiri - Şefik Akboğa

Gönül senin ile gidem gurbete
Ben seni götürem sen beni getir
Olur ya aklımdan çıkar varlığın
Her fırsatta yine aklıma getir

Bunca çile derdi benin içinde
Taşırım yıllardır senin içinde
Zamanın ipleri çekildiğinde
Ben seni sen beni kendine getir

Yolun bir bilinmez yer tekin değil
Güvenme kimseye el tekin değil
Bedende emanet can senin değil
Götür emaneti verene getir

Yürü şu zamanın boş hiçliğinde
Yaşa hak yolunda koş gençliğinde
Ne yapsan kar etmez boş geçtiğinde
Yazılanı yaşa yerine getir