Her bakışta kendini gör aynadan
Niçin yükseklerden uçarsın gönül
Birgün sende giden fani dünyadan
Akşam konar sabah göçersin gönül
HİTABİ'yim sakın düşme gümana
Bent kurulmaz akıp giden zamana
Padişah olsanda alem'i cihan'a
Ecel şerbetini içersin gönül...
Kayıt Tarihi : 28.6.2011 11:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kendi öz benliğini kaybeden başkalaşmış karekterlere bir nevi sitem...
![Ali Kemal Altan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/28/gonul-752.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!