Gönül Şiiri - Mansur Yorulmaz

hüzünlenen yüreği, incitme derununda..
bulutlara özenen, gözü incitme gönül! ..

maşukunu özleyen, aşıklar diyarında..
kervanda yoksun diye, pa yı incitme gönül! ..

konuşsa da kötü söz haddini bilmeyerek
rabbin adı söyleyen. dili incitme gönül! ..

zebaniler geçerken, toprağında nazenin,
kabul ediyor diye, yeri incitme gönül! ..

ağlasa da içinden, çaresiz bir edayla..
meyusane dolanan gönlü incitme gönül! ..