Gönül
Kendine gel gönül yaratanın var
Şu grur kibirin bitmez mı gönül
Gizlini saklını gözetenin var
İzzeti nefis yol tutmaz mı gönül
Dünyaya sığmazsın dağılmış şanın,
Esti hazan yeli yıkılmış hanın
Şimdi divanesin küsmüş cananın
Çektirdiğin çile yetmez mi gönül
Sen kendini hakim sanmışsın güya
Gafil olma hayat, kısa bir rüya,
Kurulma dünyaya, kalıcı hülya.
Bu yollar mevlaya gitmez mi gönül
Hasret kaldım yare bir selam gelmez
Küsmüşüm dağlara gül yüzüm gülmez
Omuzlarda gitsem dostlarım gelmez
Bu yalnızlık burda bitmez mi gönül
Fatma der ey gönül,Kur'an'a dayan
Herşeyi gören O; Allah'a ayan
Amentü üstüne etmişim iman
Hakk cemalin aşkı yetmez mi gönül...
Fatma Alageyik
____________________________
Kayıt Tarihi : 27.6.2006 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönlün incinmesin.
Allah'a emanet ol.
TÜM YORUMLAR (4)