Şu nihayetsiz dünyanın oyuncaklarına aldanma gönül.
Bağbanı gülzara küstürüp incitme gönül,
Hak için asumane uzan, Ruhunu kutlu kıl,
Serviye meyledip söğütü dalından kırma gönül.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta