Gönül Şiiri - Hakkı Turhan

Feryat edersin, ney gibi
Ne ağlarsın, garip gönül
Sarhoş edersin, mey gibi
Yar peşinde, gezip gönül

Gam yüküyle, bezenmişsin
Şol Mecnuna,özenmişsin
Bilmez idim, sen neymişsin
Muamma mı, oldun gönül

Avaz avaz, bağırırsın
İmdat diye, çağırırsın
Niye kendin, kayırırsın
Bencil olup, gittin gönül

Hayallerin, dipsiz kuyu
Rahmet yağmaz, çeker suyu
Gel değiştir, sen bu huyu
Mali hülya, yapma gönül

Yükseklerde,gezer başın
Fukaraya, değmez aşın
Oynar durur, gözün kaşın
Alçaklardan, uçsan gönül

Aylak aylak,dolanırsın
Toz toprağa, bulanırsın
Ömrün hoyrat, kullanırsın
Bir gün pişman, olun gönül

Dert satarsın, dert almadan
Hasta halin, hiç sormadan
Helal haram, ayırmadan
Yer içersin, gafil gönül

Her gördüğün, benim dersin
Bazen küser, naz edersin
Borçların, bir gün ödersin
Kul hakkına, girme gönül

Bir gün ecel, kapın çalar
Ağzın burnun, toprak dolar
Nenkir münker, sual sorar
Cevapları, nerde gönül

Hakkı, gözün, görmez olmuş
Kafir nefsin, ölmez olmuş
Hem kendini, bilmez olmuş
Bir gün olur, bilir gönül