Gönül Şiiri - Tangül Çehreli

Gider ayak mola verdin
Saadeti ruha serdin
Menfaatsiz dosta erdin
Ne istersin e be gönül

Dolup taştın mahpus yattın
Kendi nefsine sataştın
Paslı tellere bulaştın
Gayret ette çık be gönül

Aşılmaz dağları aştın
Şükürsüz dile dolaştın
Tasasız hırsla atıştın
Nedir derdin e be gönül

Nadaslardın toprakları
Harmanladın duyguları
Nerede âdemoğulları
Salıversen e be gönül

Mücadelen geleceğe
Herkes bakar dereceye
Şu matluplu pencereye
Dön de bir bak e be gönül