Gönül Şiiri - Niyazi Geçer

Gönül bende şaştım senin elinden
Hazanda açılan güle, benzersin
Usandırdın beni tatlı canımdan
Boz bulanık akan sele benzersin

Çok çileler açtın garip başıma
Eğri büğrü giden yola benzersin
Uslanmadan geldin yine karşıma
Seher vakti esen yele benzersin

Dinlemesin beni sana ne desem
Densizce konuşan dile benzersin
Bırakmadın beni kendi halime
Eğilip kırılmaz dala benzersin

Semalarda uçtun kuşlar misali
Dumalı dağlarda, kara benzersin
Yıllarca peşinden koşturdun beni
Vefası olmayan yâre benzersin

Diyardan diyara attırdın beni
Kararı olmayan kula benzersin
Ehven pahalara sattırdın beni
Perişanca olan hale benzersin

Gel gönül GEÇER’e etme cefayı
Çiçeği olmayan kıra benzersin
Yetmez mi çektiğim senin yüzünden
Sen benim içimde ele benzersin