Gönül Şiiri - Filiz Kocabıyık

GÖNÜL
Neylesin bi çare gönül!
Yansan yansan, seni gören mi var?
Yağmurlar kışlası olmuş gönülün,
Bir damla suyundan içen mi var?

Sen sevi mabetlerlerini, gözlerine perdelerken,
Senin sevgi sunağıını bilen mi var?
Aşkın, cihanda rahleyi dedbir olsa!
Bir kelam okuyup anlayan mı var?

Çehrenin derdine düşmüş alem!
Gönül perdesini bir tutam açan mı var?
Gönlün kıyısı tohum tohum,
Çiçeklense bile a canım
Bir baharın müjdesini veren mi var?

Cenet cehennem, hem zahir hem ahirde!
Gururuna süs arayan dolu,
Hak kelamından dem alan mı var?
Canan yansa ateşe salınsa,
Can dediğinden bir ufak derman mı var?

Sağır, kör olmuş bütün azalar!
Bilinmez bir yolda giderken,
Babilin bahçelerinde ki gizli aşkı,
Gönül perdesini acıp bulan mı var?

Neylesin bi çare gönül!
Yansan yansan seni gören mi var?

FİLİZ KOCABIYIK 06/07/2009