Gönül nasıl eridin,
Öldün öldün dirildin,
Yemin mi etmiş idin
Bu kadar aldan diye?
Değer bile vermedi,
Çektiğini görmedi,
Seni ateşe verdi
İçin için yan diye.
Zehir kattı aşına,
Güldü hep gözyaşına,
Dert yağdırdı başına
Ömrünce katlan diye.
Arıyorken dengini,
Yitirdin ahengini.
Adak ettin kendini
Uğruna kurban diye.
(ISLAK RÜZGARLAR isimli hece şiirlerinden > 17-18/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 8.7.2004 18:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Barlıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/07/08/gonul-62.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!