Gönül Şiiri - İsmail Çiftci

Muhabbet deminde şeker şerbet dil
Dosta hal hatır et darılma gönül
Ha şakıyan bülbül ha açılan gül
Sakın hoşgörüden ayrılma gönül

Sevgi ilelebet sevene aşkın
Hoyrata el verme kendini sakın
Şu uzun gecenin sabahı yakın
Umudun yitirip sıyrılma gönül

Yürüyen sevene yol mu dayanır
Seven vakur olur derde dayanır
Yürürken rengine yolda boyanır
Aşka seferi ol yorulma gönül

Akıl kar etmiyor yürek konuşur
Sevda kılavuzu koşar yarışır
Seven can özünde küsmez barışır
Sevgi cilve nazdır kırılma gönül

Canları sevenler canan aramaz
Canan özde yoksa asla bulamaz
Sendeki yarayı tabip saramaz
Halden bilmeyene sarılma gönül

Bir kelime var ki temelden yakar
Yedinci kat arşa feryadın çıkar
Yaren acı sözü bendini yıkar
Sen sevgi kalesi yarılma gönül

Çiftci İsmail’im halistir niyet
Aşılmaz dağ olmaz edelim gayret
Mevla sevenlerle ha biraz sabret
İsmi kem anılıp çağrılma gönül
08 11 2016 SALI