GÖNÜL
Lisanım tükendi, gönül elinden
Anlamadım gitti senin dilinden
Taş olsa anlardı garip halimden
Yaktıgın hayatım virane gönül
Her nereye gitsem eğdin başımı
Olur olmaz yerde döktün yaşımı
Soldurdun yüzümü yıktın kaşını
Sırtımda kabursun divane gönül
Sonunda çıkardın dinden imandan
Bir farkın kalmadı saptan samandan
Affımı beklerim yüce Mevlamdan
Işığına konan pervane gönül
hercai menekşem geldim oyunna
Alışamadım gitti zalim huyuna
Lanet olsun senin sinsi soyuna
Şimdiden dertlerim merdane gönül
Daha küçücüktüm defterim dürdün.
Geldikçe ardında yokuşa sürdün
Ömrüme hazanı revamı gördün
Ebruli renklerin bahane gönül
HasanYILDIZ
Hasan YıldızKayıt Tarihi : 10.10.2009 10:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin düzenlemesini ve yorumunun da emeği geçen değerli kardeşim MUSTAFA DOĞAN kardeşime çok teşekkür ederim.......
hagi ömür uğramaz ki hazana..tebrik ediyorum güzel siir emkelrinie sağlık.henüz dinlemedim dinliyeyim bakalım..selam ve dua ile..
baki selamlarımla
TÜM YORUMLAR (3)