Hep böyle mahsunsun, boyun bükersin,
Yeter artık kanma ellere gönül.
Gidenin ardına yaşlar dökersin,
Yeter artık kanma ellere gönül.
Sev dedi Yaradan, kapın açarsın,
Bölünce ekmeği göğe uçarsın,
Uzatılan her kadehi içersin,
Getirirler bir gün allara gönül.
Dol boşal eskidi yüreğin tası,
Sabırla bilinir sevdanın hası,
Beklemeli dersin dostun kapısı,
Düşürürler seni yollara gönül.
Her yüze gülene belin bağlama,
Feryat figan ile ciğer dağlama,
Zay’edip emeğin boşa ağlama,
Yak bu canı savur yellere gönül.
(11.10.2010 00:37 K.Maraş)
Niyazi KaraKayıt Tarihi : 11.10.2010 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!