Gönül Şiiri - Naim Özdamar

Bir demet kumral saçın şavkına tutsak olma,;
Güç ol,hükmeden sen ol,başa devlet ol gönül!
Büyüklenme,haddin bil; seviden ırak olma;
Üç dosta değil, ele güne haslet ol gönül!
* * *
Gül,baharda güzel; sen, yoktan mevsim seçmedin,
Arsız huyundan geçip bir tek dalda açmadın,
Ten canından vazgeçti,bu sevdadan geçmedin,
Yüreğine duvar çek,aşka hasret ol gönül!
* * *
En hayırlı ad olup,tüm kulaklarda çınla,
Sus! sözünü esirge,hep çoğunu sen dinle,
Seviyorsan özden sev,sevildiğini anla,
Yâr olursan en güzel kalbe kısmet ol gönül!
* * *
Karşısında her gücün,eğilme,kırıl da öl,
Her canla barışık ol,kendine darıl da öl,
Sevgi gölünde boğul,sevgiye sarıl da öl,
Verilmiş sadaka ol,Hakk'a diyet ol gönül!
* * *
Hesabın bir Allah'a,eyvallah etme kula,
Çıkacaksan en yüce ülkü için çık yola,
Çıkarına meyletme,on paraya,beş pula,
Alınıp satılmayan bitmez servet ol gönül!
* * *
Dosta en sıcak kucak,düşman başa belâ ol!
Sürüme sıcak kışlak,yörüğüme yayla ol!
Kınığıma vatan ol,gurbetçime sıla ol!
Şu gök kubbe altına,gel memleket ol gönül!