Gönül Şiiri - Şükrü Metin

Düşmüşsün gururun kibrin eline
Kendini nerede sanarsın gönül
Durmadan gidersen nefsin yoluna
Cehennem narından yanarsın gönül

Kötülük bilmezdi ecdadın deden
Bilmem ki senin bu gafletin neden?
Yiyormuşsun helal haram demeden
Sen hangi hayale kanarsın gönül?

Sevgi tohumunu ekip dermeden
Paçayı sıvarsın suyu görmeden
Kendine bir çeki düzen vermeden
Ne diye elleri kınarsın gönül?

Sevgiyi şevkati gel esirgeme
Kimsenin hakkını nolursun yeme
Sakın ha her şeyi bilirim deme
İblisin atına binersin gönül

Doğru seç yareni arkadaşını
Çevreye boş yere çatma kaşını
Kendini kontrol et kolla yaşını
Gözlerden kalplerden inersin gönül

Doğruluk yolunda taş olmaya bak
İlahi sevgiye yaş olmaya bak
Halinden bilene eş olmaya bak
Olmazsan mum gibi sönersin gönül

Metin-iyim murat alabilirsen
Hak yoluna bir kul olabilirsen
Dünya ahret huzur bulabilirsen
Alemlere sevgi sunarsın gönül