Neden hep yükseklere bakarsın.
Bir de göz seviyene bak gönül.
Sanma ki ufukları yakarsın.
Kendine denk olanı yak gönül.
Ufka aşk,elbette şereftir şandır.
Maşuk kovalandıkça kaçandır.
Ufka aşkla bu can perişandır.
Varılır mı hiç ufka,bak gönül.
Mustafa EROL
Mustafa ErolKayıt Tarihi : 16.3.2009 13:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)