GÖNüL Şiiri - Binali Kılıç

Sabahın seheri gibi
Kesilmiyor ardın gönül
Gâh yaz gâh zemheri gibi
Nedir senin derdin gönül?
Yeter beni yordun gönül

Zaman zaman karalandın
Hançer değdi paralandın
Eyyüp gibi yaralandın
Döküldümü kurdun gönül
Yeter beni yordun gönül

Sen çırak ben ustan ettin
Gül yetirdin bostan ettin
Dilden dile destan ettin
Muradına erdin gönül
Yeter beni yordun gönül

Hastalandım nar aradın
Bülbül oldum zar aradın
Diyar diyar yar aradın
Her gelene sordun gönül
Yeter beni yordun gönül

Ettin Binali'yi hasta
Gül istedin deste, deste
Halim bildirmedin dosta
Yerden yere vurdun gönül
Yeter beni yordun gönül