Gönül Şiiri - Ozan Divane

Bir Hayal uğruna yollara bakıp
Ama ettin ahraz ettin gönül sen beni
Dermanı olmayan derde bırakıp
Meczup ettin Mecnun ettin gönül sen beni

Gelmek üzre diye senelerce kandırdın
Beni harlı ataşlara yandırdın
Öz canımı urganlardan aldırdın
Umutla kül ettin gönül sen beni

Sızısı dinince,gelip yarama
Tuz basıp kastetme benim canıma
Çileyi kederi vurup sırtıma
Asi ettin arsız ettin gönül sen beni

Kurban olam merhamet et birazcık
Ya yar de birine ya yolumdan çık
Fikrim zıvanadan çıkmış bir kaçık
Deli ettin bedbaht ettin gönül sen beni

Bir karar veripte yirmi senedir
Bir güzel sevmedin! niyetin nedir?
Bedenim azapta akıl köledir
divane eyledin gönül sen beni…! ! !