Coşkun sular gibi çağladın, coştun
Hiç durdurmadın,hep peşinden koştum
Ben yanaşmak istedim, sense kaçtın
Sen beni kendine, yol ettin gönül
Nerde güzel görsen bakar kalırsın.
Ne vaz geçersin, nede alırsın
İki ara, bir derede kalırsın
Altın idim, beni pul ettin gönül
Çıkarttın yola, menzilin çok uzak
Yoluma kurdurdun, geçilmez tuzak
Bırakmadın senle, kol kola gezek
Sen beni kendine, kul ettin gönül
Gönül, Servet bıktı senin elinden
Hışımla girince, korktu yelinden
Ölürsem, tutma sakın salımdan
Sağ iken mezara, sen koydun gönül
Servet KÖROĞLU/ 13.03.2003
Servet KorogluKayıt Tarihi : 25.12.2003 19:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!