Gönül Şiiri - Burak Gayretli

Bir ahu bakışa, bir tatlı söze,
Aldanıp da yar diye kanmasan gönül,
Yarin söndürüp de yaktığı köze,
Kıvılcım verip de yanmasan gönül

Senki her çiçeği bahar sanırsın,
Düştüğün bu halleri elbet tanırsın,
Bırak; bir kez olsun felek yanılsın,
Verdiğin sözlerden caymasan gönül

İsyan etme, tanırsan kara bahtını,
Sen gibidir, hor görme veliahtını,
Sultanı çok değişen yüce tahtını,
Sevdayı bilmeyene vermesen gönül

Gel gör ki; çare yok tesellilerde,
Aşık olan gönüle, sor 'Bağdat nerde? '
Yar yolunda bir adım attığın yerde,
Sabrı hüner sayıp kalmasan gönül

Kırık bir ney misali her gün inleyip,
Nağmeleri hasretlere terennümleyip,
Nihaventten hüzzama karar eyleyip,
Son nefesi bu perdede vermesen gönül

Yar en güzel sözü söyler, şair tanımaz,
O'nsuz olan şiirde mana aranmaz,
Sevda yolunda koşan aşık yorulmaz,
Diye diye bir bahane bulmasan gönül

Artık göçmek zamanıdır bu diyarlardan
Geçtik sevdalardan, geçtik yarlardan,
Bana da gittiğin dert katarından,
Yanarım bir bilet almazsan gönül

Şimdi çok uzaklarda, ilahi huzurdasın,
Günahınla, sevabınla hazır kıta burdasın,
Ruhum tek söz sahibi, sen bedenim hurdasın,
Bari yanarken yari anmasan gönül...