Gönül Şiiri - Fatma Hüser

Yüklenmişsin bir başına duygularını
Getirmişsin bugüne arayışları
Sen duygu kervanının yalnız adamı
Bul artık kendine bir durak gönül.

Huzuru bulursun,yalnızım dersin
Sevmeyi bilirsin sevemem dersin
Kimseyi tanımaz bir serserisin
Bul artık kendine bir durak gönül

İstersin toprağı,suyu,güneşi
Ararsın bir sevgi pınarı eşi
Çıkar hep karşına azap ateşi
Bul artık kendine bir konak gönül.

Yolunu şaşırmış bir yolcusun sen
Bir yalan sevdaya kul olmuşsun sen
Bu yükü taşırken yorulmuşsun sen
Bul artık kendine bir konak gönül.

Yaz biter kara kış sarar her yanı
Nasıl taşırsın sen karla kervanı?
Kuşlar,böcekler bile kurdu yuvayı
Bul artık kendine bir ortak gönül.

O temiz duygular yok bu dünyada
Kaç yıl dayanırsın bu ıssızlığa?
Bu kervan yürümez bir tek adamla
Bul artık kendine bir ortak gönül.

Beklemekle doğmaz geceye güneş
Bir başına kömür olur mu ateş?
Sen de bir gönülde konakla,yerleş
Bul artık kendine bir ortak gönül.