Gönül Şiiri - Mehmet Ertem

Sende havalanıp yüksekten uçma
Varıp bir namerde elini açma
Verilen görevden nolursun kaçma
Değeri bilinmez kul olma gönül

Kendini bulunmaz bir kumaş sanma
Yüksekten uçarken engine konma
Yongayı kendine durmadan yonma
Eline alınmaz dal olma gönül

Sev sende seveni boşuna gezme
Gücüyün yettiğin tutupta ezme
Boşuna uğraşıp kendini üzme
Sofraya konulmaz bal olma gönül

Söylenen her söze hemen alınma
Ele güvenipte nolur salınma
Davetsiz yerlerde fazla bulunma
Hedefe ulaşmaz yol olma gönül

Erdemoğlu nolur suratın asma
Hısım akrabadan irtibat kesme
Kapanmış yarayı varıpta deşme
Denizde gidilmez sal olma gönül