Gönül Şiiri - Mete Oğuzhan Yıldız

GÖNÜL

Seninle karakış bana bahardır
Sensiz ilkbaharım güz olur gönül
Sensiz yaşam bana bir intihardır
Ayrı durmayalım söz olur gönül.

Cümle güzellere methettin beni
Ruhumu okşayıp fethettin beni
Sevgi alemine set ettin beni
Gururum bir sana ezilir gönül.

Kıyamete kadar bu aşk bitmeye
Sensiz bir ömür mü? Allah etmeye
Düz yolda takatim yoktur gitmeye
Senle dağlar,taşlar düz olur gönül.

Seninle tanıdım baharı,yazı
Tanrı sevap etmiş aşka niyazı
Elbet hoş görürüm cilveyi nazı
Bilirim güzelde naz olur gönül.

İstersen adımı bir daha anma
Bir tek kulu yakma, kendin de yanma!
Beni marifetli bir şair sanma
Karşında elbette yazılır gönül.

Ey beni narına yakan muamma
Seven gönüllerde olmaz dilemma
Sevmemeye yemin etmiştim amma
Senin için yemin bozulur gönül.

Her şey güzel ümit versen birazda
Helali hoş olsun gururda nazda
Gidersen bu YILDIZ aşksız kalmazda
Senin gibi seven az olur gönül.

Mete YILDIZ