Ferman yazsanız yine sözünüz geçmez ona,
Sevmeden yaşayamazki bu gönül.
Sonsuz sevgiler peşinde aranıp dururken.
Hep yaya kalsada şikayet etmez bu gönül.
Hani nasıl inanmazsın o güzel sözlere.
Bağlanmayıp ağlasamı,yazık değilmi o güzel gözlere.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta