Gönül Şiiri - Sefer Keskin

Ferman yazsanız yine sözünüz geçmez ona,
Sevmeden yaşayamazki bu gönül.
Sonsuz sevgiler peşinde aranıp dururken.
Hep yaya kalsada şikayet etmez bu gönül.

Hani nasıl inanmazsın o güzel sözlere.
Bağlanmayıp ağlasamı,yazık değilmi o güzel gözlere.
Herşeyini verdikten sonra o vefasız sevgililere,
Baharı kış olsada solmaz artık bu gönül.

Tabi gönül bu sevecek elbet.
Aşkı için dağları taşlarıda delecek
Kerem ile Aslı gibi yanıp eriyecek.
Bırak şimdide hülyalara dalsın be bu gönül.

Gönül her sevdiğini başına taç yapar
Sen yanma diye,o kendini ateşe atar.
Onun içinde daha nice duygular yatar
O vefasızlardan dersini alsada hergün..
Yorulmaz,yeni denizlere yelken açar be bu gönül.

(03/02/2008)