Gönül Şiiri - İronie Du Sort

İnsan tutamaz kendini
Aşık oluverir...
Sonunu bildiği halde
Ama gönül işte
Kapılıyor sevginin ateşine
Görevini;
Hayatta tutmak diye biliyordum,
Yanılmışım galiba
Tam tersine
Acı veriyormuş bana
Ben alışığım diyordum
Yine yanılmışım
Ben içten içe ölüyormuşum ardında...
Aşık olmam,
Yeterince çektim
Artık sevmem diyordum...
Yanılmışım
Meğerse Mecnun'u aratmamışım...