Gönül Şiiri - Kökeli Ozan

Simsiyah saçları kara gözleri,
Endamlı alımlı biraz cilveli.
Kumral uzun boylu incecik belli,
Sen sarmazsan saran bulunur gönül.

Süsler yanağını çivtedir beni,
Biraz tebessümlü biraz işveli.
Öyle mağrur yüzlü esmerce tenli,
Sen sarmazsan saran bulunur gönül.

Bazen küser gönül olmaz bir neden,
Gönülden gönüle yol alır birden.
Uzamış saçları sarkılmış belden,
Sen örmezsen ören bulunur gönül.

Mevlam halk eylemiş yaratmış aşkı,
O tatlı gülüşü ceylan bakışı.
Köke’li ozana gönül sırdaşı,
Sen olmazsan olan bulunur gönül.