Gönül Şiiri - Doğan İncel

Gönül benim ile ne senin derdin
Durdurak bilmedin ömrümü yedin
Yurt tutmadın daldan dala tünedin
Koyaktamı taştamısın ey gönül.

Tezgahına ne kilimler asıldı
Ne romanlar senin için yazıldı
Şiirlere mısra mısra kazıldı
Turapdamı arşdamısın ey gönül.

Bazı sevindirir bazı üzersin
Bazı çok seversin çabuk bezersin
Bazı boran olur deli esersin
Kalemdemi kaştamısın ey gönül.

Gönül sen başıma ne işler açtın
Sel oldun bendime sıgmadın taştın
Bunca ömrüm senelerim ugraştın
Ayaktamı baştamısın ey gönül.

Ömrüm bitti eremedim sırrına
Umutlarım erteledin yarına
Sadık dost sarınca beni bagrına
Gör o zaman düştemisin ey gönül.