Gönül Şiiri - Filiz Turan

Masmavi
Uçsuz bucaksız
Denizin tam ortasında
Bir köhne sandal gönlüm
Yalpalar durur dalgalar arasında
Ufka dönmüş hasretle bakar gözüm
Takılı kalmış aklım geçmiş baharlarda
Bir bilsen sevgili nasıl özler bu gönül seni
Saklısın yüreğine akan her damla gözyaşında
Dalgalar gelip de vurdukça yorgun köhne gövdeye
Batıp yok olacak diye korkuyorum anılarla dolu bu tekne
Bilmem daha ne kadar dayanır hasretine bu virane
Hep özler dururum sakin sessiz bir koya varmayı
Demir atıp zamana sonsuz bir uykuya dalmayı
Düşlerde gezinip hasretime kavuşmayı
Lakin ne koy var ufukta görünen
Ne de zamana atılacak demir
Deli dalgalarla boğuş dur
Sen Köhne gönül
Hızla geçiyor
bitecek elbet ömür
İşte O zaman kavuşursun
Hasretine deli gönül..

8 mart 2003