Gönül Şiiri - Bahadır Özcan Akbaş

İçindeki derdi dindir,
Muhabbeti sağla gönül.
Bedeninde aşkı sindir,
Irmak gibi çağla gönül.

Ver sevgiye benliğini,
Sevdanda bul kimliğini.
Yıkılası nefret,kini,
Ateşinle dağla gönül.

Ağlayana, gülene bak,
İnsanlığı bilene bak,
Düşer elbet saçına ak,
Düşün, düşün ağla gönül.

Dosta giden yolu öğren,
Fedakârlık olsun tören,
Alan değil,hep ol veren,
Kul olmayı yeğle gönül.

Tatlı konuşan dilleri,
Arayıp bul kâmilleri,
Nasır tutan tüm elleri,
Başına taç eyle gönül.

Başını koy soğuk taşa,
Çıkar için olma maşa.
Biter bir gün bu karmaşa,
Doğruları söyle gönül.

Özcan der ki yemin verdim,
Gönüllerden gönül derdim,
Benliğimi yere serdim,
Hakka yönel şöyle gönül.

BURSA’2007