Gönül Şiiri - Gündüz Şirin

'Atar' dedim seni dağlar ardına
'Bakmaz' da demiştimgözün yaşına
Düşürür akları tel tel saçına
Dinlemedin beni oy deli gönül

Sahte bakışlara attın kendini
Çile zincirine kattın kendini
Sevda ateşiyle yaktın kendini
Kandın bir gülüşe oy deli gönül

Kaldın şaşırıp da öyle ortada
Hicranın asılı yatak odanda
Gülmeyecek misin zalim dünyada
Boşvermeyi bile bilmedin gönül

Sen burdasın şimdi,o bilmem nerde
Onarılmaz yare açtı sinende
Birtek dinmeyen yaş taa derinlerde
Unutursun elbet sabret be gönül