Gönül Şiiri - Ali Nihat Özer

Sendemi düştün bir sevdaya derken,
Düşmedi de sanki çakıldı gönül,
Sevginin geldiği yerden, giderken
Senin icabına bakıldı gönül.

Ne soran oldu, ne kimseye sordu
Kendi de bilmezdi, ne istiyordu.
Ayaaklar altında basıldı durdu,
Sanki kumsallarda çakıl’dı gönül.

O sevdi, sevilmez gider zoruna
Bir sevdimi bakmaz, alı-moruna.
Ne yazık ateşin düştü koruna,
Bir kara sevdayla yakıldı gönül.

..........................................http://alinihatozer.blogcu.com/