Gönül bir güzeli,deliler gibi sevdin,
Yaz kış demedin, peşinde gezdin,
Ferhat oldun,dağları deldin,
Ne yaptınsa,bilinmedi kıymetin..
Zaman zaman leyla oldun,
Çölde gezen mecnun oldun,
Hanği vucutda deva buldun,
Gönül neydi derdin zorun...
Gül olurmu hiç dikensiz?
Bülbül ötermi hiç gülsüz?
Ben sensiz,sen bensiz?
Gönül yaşarmı sevğisiz...?
Sevğidir herşeyin başı,
Sevği başarır her türlü işi
Bunu bilmeyen cahil kişi,
Kötüdür bu dünyada işi..
Gönül sen ne acılar çektin?
Zindanlarda yattın,cefa çektin.
Sevğiden başka yoktu,istediğin.
Kimse bilmedi,senin kıymetin...
Bülbül fiğan eder güle,
Bülbül aşıktır ezelden güle,
Bir yol gider,gönülden,gönüle,
Aşktır adı,kimse görmese de...
Erol derki.yıkma gönül tahtını,
Yıktınmı yapamazsın aynısını,
Gönülün,gönüle olan katkısını,
Engelleme sevğidir onun adı...
Söz: Yazarı.Erol Sagun
Tarih.16 Ocak 2002.
Gün.Carşamba.
Saat.01.30.
Not:ANTOLJİ.COM da kayıtlı Şiirlerim ve(MP3) CD em NOTER tastiklidir.
Erol SagunKayıt Tarihi : 23.3.2007 15:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!