Ne iş gönül...! bu ne telaş? bu ızdırap neyin nesi?
yavaş,yavaş biraz bitirdin beni; yokmu bunun vitesi?
Hayaller den hayallere,umutlar dan umutlara koşarsın
Bir kara sevdaya tüketsen de kendini,kaderini yaşarsın.
Gönül gözünü seveyim,devri devran çok bozuk,
Aşk ataşında yakma beni,beyhude ömrüme yazık.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta