Gönül 3 Şiiri - Hasan Güzel

Ne iş gönül...! bu ne telaş? bu ızdırap neyin nesi?
yavaş,yavaş biraz bitirdin beni; yokmu bunun vitesi?
Hayaller den hayallere,umutlar dan umutlara koşarsın
Bir kara sevdaya tüketsen de kendini,kaderini yaşarsın.

Gönül gözünü seveyim,devri devran çok bozuk,
Aşk ataşında yakma beni,beyhude ömrüme yazık.
Gözlerim, gözlerine daldığın yerde kirlenmesin,
Aşk dediğini aşkım dediğin güzel de kaybedersin.

Gonca olsa bile gül koklama senin olmayan bahceden
yolara bakıp bakıp vefa mı bekleyeceksin vefasız sevgiliden.
Ne işin var vefasız peşinde,gece gündüz hayalın da düşün de
Haline ağlayasım gelir, o olmuş ekmeğin de,aşın da işin de

Gönül yorma Hasan'ı sevmiyorum diyor bak; kıt mısın?
Gönül gel gidelip alıp başımızı,Alanya alayı ona kalsın.
Yok yok ben seni iyi bilirim,beklersin yanarsın da yanarsın
Kendini kandırır kandırır,hep Hasan'ın yürekcezini yakarsın