Gönül ki, dert istiyordu
Hazindi, yalnızdı ve kararsızdı,
gönül ki, dert istiyordu.
Gözleri yaşla dolu,
bir mazide kalmıştı.
Sızlayan yarasına bir merhem istiyordu.
Gönül yansınki, şimdi onu da buldu.
Ordu,...
Kayıt Tarihi : 10.3.2007 23:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!