Bir kad’ ra men’ iden şad oldun gönül
Topraktan yeşeren filizler gibi
Gün geçtikçe yaprak verdin, dal verdin
Esen yellerinen avundun gönül
Yel estikçe efil, efil eyledin
Şu yalan Dünya’ yı benim belledin *
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
