Gönül Şiiri - Mustafa Yaralı

Eğlenecek gül ararken,
Daldan dala uçtu gönül.
O gül,bu gül,bikararken,
Dertten derde düştü gönül.

Figan edip ona buna,
Dönüp bakmaz oldu bana,
Dur-duraksız aşktan yana,
Ufukları aştı gönül.

Saz göğsünde tele döndü,
Pişti,yandı,küle döndü,
Coşkun akan sele döndü,
Irmak olup taştı gönül.

Mecnun etti aşkı’ı Leylâ,
Neye baksa hep o peyda,
Ak-pak oldu kara sevda,
Can gözünü açtı gönül.

Eriş,öyle bir erişki,
Ne şaşlık var,ne çelişki,
Akıl almaz öyle iş ki,
Hayretlerle şaştı gönül.

Âyan açık dostu gördü,
Eteğine yüzler sürdü,
Kendine bir duvar ördü,
Sırra kadem bastı gönül.

Tüm engeller kalktı önden,
Döne döne,döndü dön den,
Yaralı’ya altı yönden,
Aşk nûrûnu saçtı gönül.

07/10/1999