Gönül Şiiri - Recep Ergin

Bir eli tam göğsümde, nabzımı ölçer gece.
Azap yutkunmuş gönül ömre kin kusar daim.
Sevdayı dindirmeye, vuslat eksik bir hece.
Biçare kalmış gönül, aşka can vermiş kaim.

İlk bahara hazanı sen mi yükledin gönül?
Sen ki bir canan için, ecel astın kapına,
Her gonca gül mü olur, aldanıştasın gönül!
Gözlerinde yittiğin bir aşk kaldı bak sana!

Raks eder aşkı için pervane olur gönül.
Uzansam ah sırrına bir bulabilsem çare.
Sebillerde yıkayıp emanetini gönül
Bir yanış olurum da dumanım tütmez zerre.

Gönlünle sarıp aşkı mısralara sakladım.
Seni dünde bıraktım, kan doğradım geçmişe.
Bir maktülde suçumu bilmem nasıl akladım!
Son bakışın düşünde bir can verdim güneşe.

Bülbüle yoldaş olup yaşlı bir göz izledim,
Ben güle şiir yazdım sen aşkı bildin gönül!
Sen aşka heves ettin ben bir hayal gizledim,
Gül ihaneti tattı sen beni sildin gönül…

02. 05. 2006
Son düzenleme 25. 01. 2016

RECEP ERGİN