Ey Gönül!
Havalarda uçtun evvel,
Şimdi yere indin Gönül;
Seni duydu yedi düvel,
Deli bile dendin Gönül..
Tâ Elest'ten Aşkı aldın,
Beni dertten derde saldın,
Şu dünyada yalnız kaldın,
Çilelerle yundun Gönül..
Mecâz yârin gördün fâni,
Hakk'a izâh ya da mâni,
Yansımakta onda Sânî,
Aşkıyla ne yandın Gönül..
Zâhitler çok dedi kâfir,
Yüreklerde bu Aşk safir;
Değil miyiz hep misâfir?
Geldiğine döndün Gönül..
Fıtratında AŞK var imiş,
Tarsûsî'ye ten dar imiş,
Hakk'tan ötrü kul yâr imiş,
Her güzele kondun Gönül..
"Adem KAÇAR - 08/07/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 8.7.2018 09:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İmân etmiyor diye Ebû Cehil'in dahi arkasından konuştuğu bir kez duyulmamış Peygâmber'e tabi olmak iddiasındaki ey ümmet! Ne kadar da rahat insanların arkasından konuşuyor, Allah adına hüküm kurup dilediğinizi dinden çıkarıyorsunuz; bu yol pek Allah Resûlü'nün yoluna benzemiyor, peki öyleyse sâhi siz kimin yolundan gidiyorsunuz?..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!