Gönül.. 2 Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Sende ki Mecnûn'luk fıtrâtı varken,
Daha çok çöllerde yatarsın Gönül;
Oysa fâni Leylâ bahâne yârken,
Mecâzi mahbûbla n'aparsın Gönül..

Elest Meclisi'nde demiştik 'Belâ',
Şimdi gel gör çelmiş gözleri ela,
Aradığın sanki Allah'tan bela,
Nefsini böyle mi satarsın Gönül? ..

Mecâzdan kendine var mıdır çâre?
Dönüştürüp puta düşmüşsün nâre,
Mevlâ'dan gayrıyı koyup da yâre,
İlâhlar yaratmış taparsın Gönül..

Nefs arzusu seni geçirmiş ele,
Ne dile sahipsin sen ne de bele,
Bir gün hayallerin karışır sele,
Derdine dertleri katarsın Gönül..

Aranan O miftâh, sendedir sende,
Ayrı değildir Cân, gizlenmiş tende,
Adem der ki nice sırlar var 'Ben'de,
Hakîkatten niye saparsın Gönül...