Hadi topla pılıyı pırtıyı gönül,
Gidelim buralardan,
Bırak birkaç resim,
Birde kül tablasında yarım sigara,
Onlarda bizden geri kalsın.
Beklemeye gerek yok gönül,
Arkamızdan ağlayıp mendil sallayacakları,
Sessiz sedasız bırakıp gitmek zamanı,
Hadi oyalanma artık,
Şimdi bu ellerden gitmek zamanı gönül.
Çok acılar, çok ayrılıklar yaşadık,
Şimdi bu son ayrılık,
Bu son veda gönül,
Bırak kimse gelmesin uğurlamaya,
Hadi oyalanma artık,
Şimdi bu ellerden gitmek zamanı gönül.
Ne seni anladılar nede beni,
Yerden yere vurdular her fırsatta,
Giderken dönüp de arkalarına bakmadılar bile,
Hadi oyalanma artık,
Şimdi bu ellerde gitmek zamanı gönül.
Her kez bir şekilde sömürdü gönül,
Kimi paramı kimi sevgimi,
Param varsa dostum yoksa düşmanım oldular,
Hadi oyalanma artık,
Şimdi bu ellerde gitmek zamanı gönül.
30.01.2008 TOKAT /ZİLE
Kayıt Tarihi : 30.1.2008 16:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
GÖNÜL İSYANLARDA
![Ölüler Konuşmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/30/gonul-2-11.jpg)
Çok etkilendim kabuk bağlamaz yaraları birkez de siz kanattınız bu dizelerle sevgili şair. Sağolun ve hep bizimle olun.
TÜM YORUMLAR (61)