Gönül,karanlık bir bahçe gibi,
Sessiz,ayazlı bomboş bir sokak gibi,
Umutları kurşuna dizilmiş biri gibi,
Karamsar ve hayat küskün duruyor...
Gönül,harabe bir evin soğuk görüntüsünü,
Ağlayarak çırpınan bir aşkın gürültüsünü,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta