Gönül Şiiri - Metin Yüksek

Gönül,karanlık bir bahçe gibi,
Sessiz,ayazlı bomboş bir sokak gibi,
Umutları kurşuna dizilmiş biri gibi,
Karamsar ve hayat küskün duruyor...

Gönül,harabe bir evin soğuk görüntüsünü,
Ağlayarak çırpınan bir aşkın gürültüsünü,
Gecenin kalpleri kaplayan kara örtüsünü,
Fırtınadan çıkmış limanın görüntüsünü andırıyor...

Bütün gece saba kadar içenin sarhoşluğunu,
Yalnız kalmış aşığın bitmeyen uykusuzluğunu,
Sevgi yağdıran kalbin ansızın kuruduğunu,
Nota çekmiş bir ozanın türküsü gibi anlatıyor...

1998