Bir gönül ki benimkisi,
Virane olmuş bağ gibi.
Ne güllerim açar artık,
Ne de öter bülbüllerim.
Yıkık, dökük viraneyim,
Gül dalına umar eyim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
