Gönül Şiiri - Neslihan İşler

Nebaharlar geldi geçti
Neyaz ne kış gördü bu gönül
Uslanmadı yine sevdi gönül
Dışarda mevsimler döner
Benim ruhumda esintiler
Beni yine aynı aptal sevdalı
Beni yine aynı hüsranlı
Ne yaralar aldı bu gönül
Ne duvarlara çarptı bu gönül
Ama dindiremedi sevgisini
Hep kendine kızdı yandı bu gönül
Serseri bir kuş oldu uçtuda
Yine aptal sevdalara kondu bu gönül
Belkilerle geçti bu ömür
Hep gözyaşı oldu aktı
Serden geçtide yine vazgeçemedi gönül
Ne fazla oldu ne az hep biraz hüsranlı hep deli sevdalı
Güneş olup doğdu gönül
Yani ben yine aynı aptal sevdalı
Ve bu gönül yine deli sevdalı....