Gönül. Şiiri - Hüseyin Muşmal

Gönül
Bir şey istemedim, ben senden gönül,
Arada bir yâri görmek dışında,
Hasretim birikti, hep dünden gönül
En son gördüğümdü çeşme başında.

Ne gel demiş idim, ne de git dedim,
Yalnızca bir iki kelam söyledim,
Yılda bir kere görsün istedim
Belki hayalinde, belki düşünde.

Mümkün olsa idi, gitme kal derdim,
Nereye çağırsa hemen giderdim,
Yoluna güller, laleler serdim,
Bekledim ömrümün bu son kışında.

Yalan yok ayrılık benim yüzümden,
Belki sükûtumdan belki sözümden,
Yaş yerine kan geliyor gözümden,
Saçlarım ağardı otuz yaşında.

Eşref'im kader der, boynunu büker,
Bilirsin bu ateş onu da yakar,
Fazla nazdan âşık usanır bıkar,
Gel sükût et herkes kalsın işinde.