Gönlümle başbaşa kalınca
Dertleşiriz saatlerce
Ben ona hayatı anlatırım
O da bana aşkı...
Nedensiz bir hüzün kaplar gönlümü
' Ne oldu yine? ' derim
' Yalnızım be abla ' der
' Bir tane gönül bulamadın mı koca dünyada? ' derim
' Dünya koskoca bir yalan öğrenemedin gitti ' der...
O zaman beni de bir hüzün kaplar
Zaten hüzün hep yalnızları kaplar...
Bende yalnızım dünyada
Ne çabuk unuttum kendimi
Gönlüm haklı
Bulamadık bir sevgili
Gönlüm yalnız, ben yalnız
Hüzün tek yoldaşımız...
temmuz / 2001
Duygu YalçınKayıt Tarihi : 25.7.2001 22:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duygu Yalçın](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/07/25/gonul-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!