Önceleri çocuktu, dertsiz çok hoştu gönül
Dolu dizgin dertle doldu, evvel boştu gönül
Bir zamanlar şelaleler gibi coştu gönül
Şimdi bir umutla boş hayâle koştu gönül
Irmak misali taştı, neden boşaldı gönül
Uzun ve dertli aktı, kurudu kaldı gönül
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta